Erfenisinsluipensluipen – een groeiend fenomeen

Erfrecht

De levensverwachting en welvaart nemen gestaag toe. Tegelijkertijd hebben ongeveer 3 miljoen mensen in dit land al zorg nodig. Ook zijn veel van deze bejaarde, behoeftige, rijke mensen tegenwoordig relatief eenzaam. Dit is de demografische voedingsbodem voor overervingssluipen.

De typische erfenisinsluiper wint eerst het vertrouwen van de erflater door toewijding en hulpvaardigheid en werkt vervolgens naar een testament toe waarin hij (of mensen die hem na staan) als erfgenaam of legataris worden opgenomen.

Testamentaire vrijheid en testamentaire bekwaamheid

Nalatenschappen gaan in principe over op mensen zonder testament. Dit wordt verzekerd door de wettelijke erfopvolging, die alleen rekening houdt met echtgenoten en familieleden. Het erfrecht erkent echter een verregaande testamentaire vrijheid. Iedereen kan dus – in afwijking van de wettelijke erfopvolging – zelf zijn erfgenamen bepalen.

Nabestaanden kunnen in principe ook onterfd worden. Dan heeft u mogelijk alleen recht op een verbintenisrechtelijk deel. De vrijheid om een ​​testament te maken omvat ook het recht om onrechtvaardige, onbegrijpelijke testamentaire beschikkingen op te stellen. Het is dus wettelijk zonder meer mogelijk om de nieuwe kennis van afgelopen weekend spontaan als enige erfgenaam of zelfs geheime minnaar in te zetten.

De testamentaire vrijheid vindt echter zijn grens wanneer de wil van de erflater helemaal niet vrij was. Een dergelijk gebrek aan wil kunnen fouten zijn, bijvoorbeeld door bedrog of verkeerde ideeën of verwachtingen van de erflater. Het testen van het vermogen staat hierbij centraal. Dit ontbreekt voor hen die niet onafhankelijk en onafhankelijk kunnen handelen, vrij van invloed van anderen. Dit is vaak het geval bij mensen met dementie in een vergevorderd stadium, omdat ze geen helder oordeel meer kunnen vormen en hun beslissingen kunnen baseren op redelijke overwegingen.

Schenkingen, volmachten, testamenten – de kneepjes van erfrechtinsluipers.

Erfgoedjagers gebruiken een breed scala aan strategieën. In onze praktijk behoren de volgende procedures tot de meest gebruikte:

  • Breng een hechte relatie tot stand: zeer weinig mensen laten zich overhalen om een ​​grote activatransactie uit te voeren zonder een vertrouwensrelatie. Daarom moet eerst een emotionele verbondenheid worden vastgesteld. Soms wordt dit bereikt door een geveinsde familierelatie. Naast verwantschapsaltruïsme kunnen ook schuld- of medelijden veroorzaakt door een verzonnen verhaal veelbelovend zijn.
  • Voorkom contact met nabestaanden: De natuurlijke vijanden van de erfenissmokkelaar zijn de nabestaanden, oftewel de wettige erfgenamen. Oneerlijke erfenissen proberen deze mensen weg te houden van de erflater door de communicatie te beïnvloeden, d.w.z. door post en telefoontjes te controleren of te veinzen of het slachtoffer van de nabestaanden te vervreemden door hun verblijfplaats te veranderen.
  • Initiëren van levenslange donaties: Erfenissmokkelaars proberen in de eerste plaats rijke mensen ‘gemakkelijk te maken’ terwijl ze nog leven door hen te bewegen tot donaties. Vooral financiële activa en juwelen zijn hiervoor geschikt. Aan de andere kant is er meer terughoudendheid als het om onroerend goed gaat, aangezien voor een overdracht een notariële akte vereist is. Dergelijke benoemingen zijn altijd riskant voor erfgenamen.
  • Zorgvolmacht worden: steeds meer erfrechtsmokkelaars proberen zorgvolmachten voor eigen doeleinden in te zetten. Ze zijn doorgaans alleen bedoeld voor gevallen waarin de gevolmachtigde niet meer kan beslissen of handelen. Omdat ze echter meestal zo zijn geformuleerd dat ze onmiddellijk effectief zijn – om praktische redenen – bestaat er een risico op misbruik, dat erfrechtjagers proberen uit te buiten.
  • Een handgeschreven testament laten opmaken: Een testamentaire beschikking daarentegen kan met de hand worden opgemaakt zonder tussenkomst van een notaris. Erfsmokkelaars zijn hier in beeld en zorgen ervoor dat de betreffende formuleringen zo waterdicht mogelijk in het testament verschijnen.
  • Bestaande testamenten laten verdwijnen: Erfgoedjagers hebben er regelmatig belang bij om oudere testamenten te laten verdwijnen. Dit geldt in het bijzonder voor beschikkingen die bindend zijn en niet door een nieuw testament kunnen worden herroepen. Daarom zullen ze regelmatig testamenten vernietigen die zich in het huishouden van de overledene bevinden.
  • Documenten vervalsen: Natuurlijk schrikken zeer brutale erfenisfraudeurs er niet voor terug om documenten te vervalsen. Dit kunnen brieven of e-mails zijn die bedoeld zijn om familieleden te vervreemden of een volmacht. En natuurlijk kan er ook een testament worden gemaakt.

In al deze gevallen is het verstandig om een erfrecht advocaat in de arm te nemen.

Erfenisinsluipensluipen – een groeiend fenomeen
Schuiven naar boven